29 July 2006

แฟนฉัน


วันนี้ได้ตื่นสายดีใจหน่อย ได้นอนเต็มๆสักที
โปรแกรมวันนี้ก็ ไม่มีอะไรมากมายนอกจากทำส้มตำกิน
หลังจากที่เมื่อวานไปเดินเล่นหลังเลิกงานที่ นีวีแคน ที่นี่ทุก
เย็นวันศุกร์ก็จะะเป็นวันที่ร้านค้าเปิดถึงสามทุ่ม ก็เลยไป
เดินเล่นหลังงานเลิก พอดีได้มะละกอมา ก็เลยทำส้มตำกิน
ได้ทำตำปูด้วย แต่ก็ไม่ค่อยอร่อยเพราะไม่ค่อยได้ทำตำปูกิน
หาปูเค็มยากที่นี่ นอกจากเมื่อวานได้มะละกอแล้ว เราไปแวะ
ร้านขายดีวีดี เหลือเชื่อไปเจอหนังไทย เรื่อง แฟนฉัน  ครั้งก่อน
ก็ซื้อเรื่อง องค์บาก จากที่นี่มา ครั้งนี้ได้เรื่องนี้ ดีใจมากเพราะ
ชอบมาก ไม่คิดเลยจะซื้อที่นี่ คำบรรยายมีแค่สองภาษา คือ
ดัชและฝรั่งเศษ ที่แรกกะจะเอาปกหนังที่เป็นภาษาดัชมาลง
แต่ขี้เกียจเอาไปสแกน เอาง่ายๆเป็นภาษาไทยที่ไปขโมย
เขามา ไม่ต้องสแกนเอง ฮิฮิ



เคยได้ดูหนังเรื่องนี้ครั้งนึงตอนกลับไปเมืองไทยเมื่อสองปี
ก่อน ก็คิดว่าจะซื้อมาเหมือนกัน แต่เบื่อเรื่องโซนของ
ดีวีดี ที่นี่เป็นโซนสอง ของเมืองไทยเป็นโซนสาม
เราเคยซื้อหนังมาจากเมืองไทย บอกว่าเป็นโซนรวม
แต่แล้วก็ดูไม่ได้ ตอนนี้ได้เรื่องนี้จากที่นี่ก็ดีใจมาก
ดูหนังเรื่องนี้แล้วทำให้คิดถึงตัวเอง ตอนเป็นเด็ก
มีอะไรหลายอย่างที่เราเกือบลืมไปแล้ว แต่พอมาได้
ดูหนังเรื่องนี้ก็ทำให้ความทรงจำหลายอย่างกลับคืนมา
ก็เศร้าๆ สำหรับหนังเรื่องนี้เหมือนกัน รู้สึกแปลกๆเหมือนกัน
เมื่อคิดถึงวันเวลาที่ผ่านไป มันชั่งรวดเร็วจนบางทีไม่มี
โอกาสที่จะเก็บเอาเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้น มาจดจำเอาไว้
ไม่มีโอกาสที่จะกลับไปทำอะไรที่คั่งค้าง ไม่มีโอกาส
ที่จะกลับไปเปลื่ยนแปลงสิ่งที่เคยเกิดขึ้น
เฮ้อ...ชีวิต

No comments: