27 June 2006

ยุ่งแต่งาน


วันนี้ก็ยุ่งทั้งวัน คนช่วยงานไม่ได้มาวันนี้ เลยต้องรับเอามาหมด
ไม่มีเวลาจะมาอัพบล็อกเลย เบื่อจริงไหนจะมีบอลโลกและ
เทนนิสวิมเบอดัน ยุ่งไปหมด

เมื่อวานทำเอาปวดหัวทั้งวัน ตั้งแต่ที่ทำงาน จนกลับบ้าน กลางคืน
ก็นอนเร็ว กินพาลาไปสองเม็ด สงสัยคงเป็นเพราะอากาศที่เปลื่ยน
แปลง เมื่อเช้่าที่ที่ทำงานก็เกิดอาการมึนๆ หายใจขัดๆ โชคดีที่มี
ยาดมติดตัวตลอด บ่ายๆ อากาศสดใสขึ้น รู้สึกดีขึ้น พยายามเร่ง
งาน แต่ก็เสร็จไม่ทัน กลับบ้านดีกว่า พรุ่งนี้ค่อยทำต่อ

คืนนี้คงนอนดึกอีกนิด รอดูบอล เมื่อวานเสียใจแทน ออสเตรเลีย
พลาดท่านาทีสุดท้าย เสียโทษที่ไม่ควรจะเป็น เบื่อวะ อิตาลี่ เล่น
ก็ไม่ดีเลย แต่กลับมีโชค บราซิลเพิ่งจบไป ชนะขาด เห็นเล่นดี
ขึ้นเรื่อยๆมีโอกาสเป็นแชมป์อีกตามเคย คงต้องรอดู

ไปดีกว่า กินเข้าละ

18 June 2006

วันที่กินปลา


เมื่อวันศุกร์เลิกงานแล้วตั้งใจว่าจะไปกิน อาหารจีนหลังจากอยากมาหลายวัน
แล้วเราก็เลิกไปกินที่ร้านอาหารในเมืองนีวีแกน ร้านนี้มีสองชั้น ชั้นล่างเป็น
อาหารจีน ชั้นบนเป็นอาหารญี่ปุ่น เราก็ลังเลเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็เลือก
เป็นอาหารญี่ปุ่น เราก็เลือกเมนูเซทมา ราคานั้นก็ทำเอากระเป๋าแห้งเลย
แต่ก็อย่างว่า อาหารญี่ปุ่นแพงอยู่แล้ว ร้านนี้เราไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อน
คือจะนั่งรอบกระทะแบนๆแล้วจะมีพ่อครัวมาทำอาหารให้กินต่อหน้าเลย
เราก็เห่อเลือกเมนูปลา เพราะอยากพยายามกินปลาให้มากๆ ซึ่งจริงๆแล้วไม่
ชอบเลยกินปลาเนี่ย

แล้วเมนูก็มาด้วยซุชิปลาซาล์มอนกับทูน่า เราก็ตั้งใจลองกินอย่างมากแต่ก็
ผ่านไปด้วยดี พอเมนูที่สองมาพ่อครัวก็มาผัดปลาต่อหน้า ดูแล้วก็น่ากินดี
ไม่รู้ว่าเป็นปลาอะไรแต่ผัดแล้วก็อร่อยใช้ได้ หลังจากปลานี้ก็มีมาผัดกุ้ง
และหอยเชล ซึ่งทั้งสองอย่างเป็นของโปรดเราอยู่แล้ว จากนั้นก็มาเป็นซุป
และตบจานหลักปลาอะไรซักอย่างกับข้าวผัดที่พ่อครัวผัดโชว์ต่อหน้า เราก็
กิน กิน ๆๆ ทีแรกก็ไม่คิดว่าจะกินเข้าไปได้ แต่สุดท้ายก็เกลี้ยง นับว่าถือเป็น
วันที่เรากินปลามากที่สุดตั้งแต่เกิด จริงๆแล้วส่วนนึงก็งกด้วยเพราะแพงเอา
การถ้าไม่กินกลัวขาดทุน ครานหน้าจะกลับมากินอีกแต่คงไม่เอาแบบเมนูละ
เพราะแพงเหลือ อุตส่าห์ยอมอดดูบอลฮอลแลนด์เตะ เพื่อกิน ทำงัยได้เพราะ
เมื่อท้องหิวแล้วอะไรก็ห้ามไม่อยู่

ได้กินอาหารดี(หรือเปล่า)ครั้งนี้ก็ถือว่าให้รางวัลกับตัวเองสักนิด เพราะ
มาทั้งอาทิตย์ แต่คงทำบ่อยไม่ได้เพราะคงเจ้งแหง๋ๆ ถ้าเป็นอาหารจีนยัง
พอไหว ไว้อาทิตย์หน้าจะไปกินอาหารจีน

ตอนนั่งดูพ่อครัวทำอาหารญี่ปุ่นแล้วนึกถึงไอ้โนว์ ถ้ามันมาด้วยคงคว้า
กล้องออกมาถ่ายรูปแล้ว จริงๆแล้วก็อยากถ่ายเหมือนกัน แต่อายคนอื่น
เพราะที่นั่งเป็นแบบโต๊ะรวม

พรุ่งนี้จะทำก๋วยเตี๋ยว หลังจากอยากมาเป็นอาทิตย์ละ ซื้อเส้นก๋วยจับ
มาด้วยคราวนี้ ว่าจะประยุกต์ใช้กับก๋วยเตี๋ยวธรรมดา เออเริ่มง่วงอีกละ
ตั้งแต่มีงานทำ เราก็นอนเร็วผิดปกติ เฮ้อ อยากถูกหวยที่นี่จะได้ไม่ต้อง
ทำอะไรเลยนอกจากเที่ยว ฮ่า ฮ่า เก็บไปฝันหวานประจำ พรุ่งนี้ตื่นแล้ว
ต้องโทรหาแม่ คงรอถามเรื่องงานเหมือนเคย พี่นกคงท้องโตมากๆแล้ว
ป่านนี้ ยังไม่รู้เลยว่าเดือนสิงหาจะได้กลับเมืองไทยหรือเปล่า ก็คงต้อง
รอดูเรื่องงานและเงิน

ไปดีกว่า แค่นี่ละ วันนี้ดาวโหลดเพลงมาเพียบ ไว้จะเอาลงมือถือไว้ฟัง
ตอนไปทำงาน

14 June 2006

มึนงานวะ

Photobucket - Video and Image Hosting



วันนี้นั้งมึนตั้งแต่เช้า เริ่มงาน อ่านไฟล์สะปวดตาปวดหัวไปหมด
พอได้พักเที่ยง แล้วก็ค่อยยังชั่วไปนั่งคุยกับไอ้โนว์มัน แล้วก็แยก
ไปทำงานต่อ บ่ายแก่ๆงานก็ลดลงจนหลังสามโมงครึ่งไม่มีงานมา
คนงานก็หายกันไปหมด เหลืออยู่สองคนทั้งยูนิท เราก็นั่งรอจน
ถึงเวลากลับบ้าน

อากาศค่อยเย็นขึ้นหน่อยวันนี้ มีฝนปะปราย แต่เมื่อวานนี่ร้อนตับแตก
รอรถไฟตั้งนานปรากฎมันไม่มา ไม่รู้ทำไม ก็เลื่อนไปรออีกคันถัดไป
คนก็รอกันเต็มไปหมด รถขบวนนี้ก็มาช้า พอมาถึงจอดปุ๊ปก็ตบตีแย่ง
กันขึ้น จนแน่นแทบหาอากาศหายใจไม่ได้เนื่องจากร้อน รถไฟที่นี่ไม่มี
แอร์สะด้วย ทำเอาเหมือนอยู่ในเตาอบ โชคดีที่ใช้เวลาแค่แปดนาทีถ้า
นานกว่านี้สงสัยจะเป็นลม

พรุ่งนี้อากาศเย็นลงอีกหน่อยก็คงหลับสะบายขึ้นหลายคืนที่ผ่านมากว่า
จะฝืนหลับได้ก็ใช้เวลาพอควรเพราะมันร้อน เออได้เวลานอนละ
พรุ่งนี้ทำงาน

10 June 2006

เส้นทาง


ในที่สุดการทำงานเกือบเต็มสัปดาห์แรกก็ผ่านไป
หลังจากที่ก่อนเริ่มงานก็วิตกกังวลเพราะเป็นงานแรกใน
ต่างแดนต่างภาษา แต่แล้วเราก็เอาตัวรอดได้

เริ่มงานตั้งแต่อังคารที่ผ่านมา ก็อบรม เรียนข้อมูลพื้นฐาน
นั่งฟังไปก็มึนๆไป มองซ้ายมองขวา เหมือนว่าเราจะเป็น
คนเดียวที่ฟังเข้าใจไม่ได้ทั้งหมด คนอื่นเขาก็มีสอบถาม
เพิ่มเติม เราก็พยายามทำความเข้าใจให้มากที่สุด
พอวันพุธเช้า ก็อบรมพื้นฐานระบบข้อมูลในคอมที่ต้องใช้
ดูในการทำงาน หลายคนโชคดีที่ได้รหัสเข้าดูข้อมูลเลย
บางคนรวมตัวเองเข้าไปด้วยอยู่ในกลุ่มผู้โชคร้าย ยังไม่
ได้รหัสผ่าน ตอนบ่ายก็แยกออกเป็นกลุ่มย่อยไปเรียน
การดูข้อมูลในคอม เราถูกแยกออกมาจากกลุ่มเพราะยัง
ไม่ได้รหัสผ่านเลยต้องไปนั่งพิมพ์ข้อมูลเข้าคอมที่แผนกอื่น
ก่อน วันพฤหัส ก็ถูกแยกออกคนเดียวไปประจำกลุ่มย่อยๆ
ของหน่วยงาน ก่อนเริ่มงานก็วิ่งหารหัส โชคดีที่คนที่ดูแลกลุ่ม
ช่วยเหลือ สุดท้ายได้รหัสมาเข้าระบบและเริ่มงาน
วันศุกร์ก็ดีใจเพราะจะได้หยุดสุดสัปดาห์ละ ทำงานตั้งแต่
แปดโมงครึ่งจนห้าโมงก็กลับบ้าน

ก็ผ่านไปด้วยดี(คิดว่านะ)อาทิตย์หน้าทำเต็มอาทิตย์ วันละ
แปดชั่วโมง ท่าต้องเหนื่อยแน่ อาทิตย์ที่ผ่านมาต้องตื่นเช้าไป
ทำงาน เหนื่อยเหมือนกัน หวังว่าคงจะชินในเร็ววัน โชคดีที่ได้
เริ่มงานในช่วงฤดูร้อนเพราะถึงเลิงงานแล้ว แดดยังเปรี้ยงอยู่
ทำให้เหมือนยังมีเวลาเหลือให้ตัวเองอยู่หลังเลิกงาน
ที่ดีใจคืออาทิตย์หน้า ไอ้โนว์กลับมาละ คงได้เจอมันเกือบทุกวัน

ช่วงสองสามวันที่ผ่านมาก็มีปัญหาเรื่องอื่นที่ไม่ใช่งาน มาให้ต้อง
คิดต้องเครียด ก็เบื่อๆเหมือนกันอยู่นี่ อยากกลับไปอยู่เมืองไทย
เหมือนเดิมเหมือนกันแต่ยังรู้สึกว่าเก็บเกี่ยวประสบการณ์จากที่นี่
ยังไม่พอ อยากทำงานนานกว่านี้ และได้เรียนสิ่งที่อยากเรียนจาก
ที่นี่ด้วย รวมถึงเรื่องเที่ยวในยุโรปให้คุ้มก่อน ไม่รู้เหมือนกันว่า
จะเป็นยัง ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ ก็คงต้องยอมรับความเป็นจริง
คงต้องพยายามทำตรงนี้ให้ดีที่สุด

บอลโลกก็เริ่มแล้ว เริ่มๆดูอยู่เหมือนกัน ที่นี่สีส้มประดับประดา
ไปทั้ว คนฮอลแลนด์ให้ความคาดหวังกับทีมชาติสูงมากจนอาจ
สร้างความกดดันให้กับทีมมากเกินไป กลัวเหมือนกันว่าจะพลาด
ท่าให้ทีมอื่นเสียง่ายๆ ยังงัยพรุ่งนี้แมทช์แรกจะคอยดู

04 June 2006

เริ่มงานกับความกลัว


หลังจากได้ข่าวเรื่องงานที่ต้องเริ่มทำวันอังคารนี้แล้วทำเอาเราเกร็งๆกลัวๆ
เพราะนี่จะเป็นครั้งแรกที่เริ่มทำงานในต่างแดน สามปีที่ผ่านมาก็เก็บเกี่ยวภาษา
มาพอควร แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเพียงพอกับงานนี้หรือเปล่า กลัวเป็นบ้าเลย
หวังว่าคืนพรุ่งนี้คงนอนหลับได้ ไม่ได้เตรียมยาช่วยผ่อนคลายอารมย์ไว้ด้วย
เพราะเวลาตื่นเต้นมากทีไรเป็นอันนอนไม่หลับทั้งคืน นึกถึงตอนที่เริ่มทำงาน
ครั้งแรกตอนอยู่เมืองไทย งานแรกก็เล่นเอาเราตื่นเต้นและกลัวๆกล้าๆเหมือนกัน
กว่าอะไรจะเริ่มเข้าที่เข้าทางก็กินเวลานานพอสมควรเนื่องจากมีข้อมูลที่ต้องเรียน
รู้มาก แต่เมื่อเทียบกับงานนี้ แล้วเราไม่ได้กลัวเรื่องการทำงาน แต่ที่กลัวคือภาษา
พยายามหางานที่ใช้ภาษาอังกฤษมานาน แต่ก็ไม่มีเข้ามา มีแต่งานภาษาดัชเนี่ย
จะรอดไหมเนี่ย
แถม เจ้าเพื่อนตัวดี สโนว์ ก็หนีไปเที่ยวซะ
ไม่งั้นคงมีมันช่วยได้บ้างในช่วงแรก ว่าไปแล้วก็แปลกเหมือน
กันว่าได้เข้าทำงานที่เดียวกับมัน แต่คงเป็นคนละยูนิทกัน บางที่เรื่องบางอย่างก็
เหลือเชื่อนะว่า คนเราที่เป็นเพื่อนกันมานาน จะมีเส้นทางที่ต้องมาร่วมกันใน
ต่างแดนอย่างนี้ ไม่รู้เส้นทางจะขีดชีวิคไปอีกเช่นไร ระหว่างเพื่อนสองคน
เฮ้อมะรืนนี้ละ เราจะเริ่มงาน ถึงแม้ว่า
จะเริ่มแบบสัญญาสองเดือนก่อน (เข้าคงกะไล่ออกถ้าไม่ไหวจริง)
เราก็ดีใจเพราะหากได้เริ่มงานที่นี่แล้วต่อไปก็หางานอื่นได้ง่ายขึ้น
ส่วนนึงที่ดีใจมากคือ
จะได้เริ่มชีวิตที่นี่แบบเต็มที่ซะที ถึงแม้อาจไม่ใช้ชีวิตทั้งชีวิตที่เหลือที่นี่ก็ตาม
แต่เราจะได้เริ่มเก็บเกี่ยวประสบการณ์อย่างเต็มที่
ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ รู้จักคนใหม่ๆ ยังงัยก็จะพยายามให้ถึงที่สุด