ใบไม้ใบสุดท้าย

ช่วงนี้ไม่มีเวลามาลงรูปที่นี่เลย ก็ได้แต่มาเขียนเรื่องราวบันทึกไว้

เผื่อวันนึงจะกลับมาอ่าน และทำให้นึกถึงช่วงเวลานั้นที่เข้ามาเล่า

เรื่องราวตัวเอง วันนี้อากาศที่นี่ย่ำแย่มีพายุเข้ากระหน่ำ อากาศก็

หมุนเวียนทั้งลม ฝน และความหนาวเย็น แต่ก็ยังพอทนได้นะ

เพราะเคยเจอหนักกว่านี้

............................................................

ต้นไม้ละทิ้งใบ อีกไม่นานใบสุดท้ายก็คงร่วงลง บางที่การที่ต้องละ

ทิ้งบางสิ่งที่ผูกพันมานาน มันอาจดูเศร้า แต่มันอาจเป็นการเปลื่ยน

แปลงเพื่อให้ก่อเกิดสิ่งใหม่ที่อาจดีกว่า เข้ามาแทนที่ ชีวิตคนเราก็

คงเหมือนกัน การยึดติดกับอะไรบางอย่างมากเกินไป มันก็ทำให้เรา

ไม่รู้การเปลื่ยนแปลง ชีวิตคนเรามักจะเลือกทำอะไร หรือ อยู่กับอะไร

ที่เราคุ้นเคย กลัวการเปลื่ยนแปลง แต่มันก็มักหลีกเลี่ยงไม่ได้

วันนี้ชีวิตเราก็ยังดำเนินเหมือนเคย แต่การเปลื่ยนแปลงอีกครั้งก็กำลัง

จะเกิดขึ้น หลังจากที่เราได้เลือกให้เป็นข้าราชการประจำ ของที่ทำงาน

ที่ทำมาเกือบปีครึ่ง หลังจากที่ผ่านการคัดเลือก สัมภาษณ์ ที่แรกได้

จดหมายปฏิเสธ แต่ไม่กี่วันหลังจากนั้นก็ ได้โทรศัพท์ว่า ได้เป็นประจำ

เพราะว่าคะแนนสัมภาษณ์น้อยไปคะแนนเดียวเลยทำให้โดนปฎิเสธ

ตอนแรก จริงแล้วก็ภูมิใจเหมือนกัน กับเรื่องการสัมภาษณ์ ถึงจะโดน

ปฏิเสธตอนแรก แต่สุดท้ายก็ได้ ที่งงๆตอนนี้คือว่าเรายังไม่ได้เป็นคน

ดัชเลย หวังว่าเขาคงไม่ขับเราออกตอนหลัง แต่เราก็เขียนชัดเจนใน

ประวัติ ว่ายังถือสัญชาติไทย หากมาปฎิเสธเราตอนหลังดื้อคงไม่ยอม

ง่าย ๆ วันนี้ก็ได้อีเมล์จากฝ่ายบุคคลว่าเราต้องเข้าไปประจำที่ยูนิท D

ทีแรกก็หวังว่าจะได้กลับไปอยู่ที่ยูนิท C เพราะเคยอยู่นี่ยูนิทนี้ตั้งแต่เริ่ม

ทำงานที่นี่จนเมื่อการเปลื่ยนแปลงเมื่อเดือนตุลาที่ผ่านมา เมื่อพนักงาน

ชั่งคราวทั้งหมดถูกแยกไปเป็นเป็นยูนิทใหม่ ตอนนี้เราต้องแยกอีกครั้ง

หลังจากไม่ถึงสองเดือนของการเปลื่ยนแปลง ตื่นเต้นเหมือนกันสำหรับ

การเปลื่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น เราจะได้ไปประจำในยูนิทใหม่ ก็หวังว่าจะ

ได้เพื่อนร่วมงานดีๆ ไม่กลัวแล้วละ ตอนนี้ เพราะเราไม่ใช่คนเดิม รู้สึก

ว่าเข้มแข็ง และพร้อมที่จะสู้สุดหัวใจ กะวะ ไม่เกิน 5 ปีจะเป็น M ให้ได้

แล้วค่อยดูกัน

..................................................................

พรุ่งนี้ไปเที่ยว Antwerpen คิดว่าคงเจอฝนแหละ ก็ตั้งใจไปพักผ่อนให้

เหมือนกัน รู้สึกว่าชีวิตที่ผ่านมา ไม่ได้ทำอะไรที่ต้องการเพียงพอ

ไม่อยากติดค้างอะไรให้กับตัวเอง ชีวิตคนเราสั้นยาวมิอาจรู้ บางที่อะไร

ที่ทำให้ตัวเองมีความสุข และไม่สร้างความทุกข์ให้คนอื่นก็ทำไปเหอะ

วันนี้พอละกัน มีงานบ้านต้องทำอีก ไปละ