4 ปีที่ผ่านไป

เหลือเชื่อเหมือนกันว่า 4 ปีแล้วที่มาอยู่ที่นี่ื ตอนปีแรกที่มาไม่คิด
เลยว่าจะอดรนทนมาได้จนบัดนี้ ทั้งนี้อัีนเนื่องมาจากสภาพอากาศ
และอาหารที่ทำให้ประเทศนี้ไม่ค่อยน่าอยู่ แต่บัดนี้เราก็สามารถอยู่
มาได้จนบัดนี้

4 กว่าปีที่ผ่านไปกับการมาอยู่ที่นี่ ได้เรียนได้รู้ในหลายสิ่งซึ่งไม่
เคยที่จะคิดว่าจะได้มามีประสบการณ์ ปีแรกที่มาอยู่นั้นเต็มไปด้วย
ความตื่นเต้น ความอยากในการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ภาษาใหม่ ไม่ต้องคิด
มากมายเรื่องการดำเนิืนชีวิตมากนัก พอเข้าสู่ที่สอง หลังเรียนภาษา
จบ เริ่มงงๆ กับชีวิต หลายครั้งได้ถามตัวเองว่า เรามาทำอะไรอยู่ที่นี่
งานก็หายากสำหรับคนต่างชาติที่ภาษาไม่คล่อง ชีวิตอยู่แบบเหมือน
ไม่มีจุดหมายยังไงก็ไม่รู้ ก็เริ่มหางาน ที่แรกก็กะไม่เกี่ยงงาน เพราะ
อยากได้ประสบการณ์และภาษาจะได้คล่องขึ้น เพื่อจะได้งานที่ดี
แต่ก็ยังไม่ได้ ทนพยายามหา ท้อมากเหมือนกันเวลาได้อีเมล์หรือ
โทรศัพท์ตอบปฎิเสธมา ก็พยายามไม่คิดมาก พยายามเข้มแข็ง และ
ก็โชคดีด้วยที่ช่วงนั้นเพื่อนเกลออยู่ไม่ไกล ก็ได้ช่วยคลายความรู้สึกแย่ๆ
ไปได้มาก พอปีที่สามเข้ามาอย่างรวดเร็ว ภาษาก็ได้พัฒนามากนัก
เพราะไม่ได้สื่อสารหรือได้ใช้ภาษาเท่าไหร่ ที่มีก็แต่การดูทีวี ช่วงกลาง
ปีที่สามนี้ ก็โชคดีสมัครงานไปงานนึงผ่านเอเย้นจัดหางาน โทรศัพท์ติืด
ต่อมาให้ไปสัมภาษณ์ ปรากฎต้องเริ่มงานอาทิตย์ถัดไปเลย เร็วมาก
ตื่นเต้น และกลัว เหมือนฟ้าสร้างเรามาให้คู่กัน ได้งานที่เดียวกับ เจ้า
เกลอสโนว์ ที่ยิ่งไปกว่านั้น อยู่ยุนิทเดีัยวกันอีก แค่คนละกลุ่ม แค่อยู่ที่
ทำงานเดียวกันได้ก็เหลือเชื่อละ ดันได้มาอยู่ยูนิืทเดียวกันจากทั้งหมด
4 ยูนิท บางทีสื่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นได้ จากวันนั้นถึงวันนี้เรายังทำงาน
อยู่ที่เดิม แม้เพื่อนเกลอจะไม่ได้ทำงานที่เดียวกัน หรืออยู่ประเทศเดียว
กันอีก เรารู้สึกภูมิใจตัวเองเหมือนกันว่าเราก็ทำได้นะ จากวันแรกที่เริ่ม
งานกลัวมาก มันคงไม่มีการเริ่มงานอันไหนที่จะน่ากลัวเท่าอันนี้สำหรับ
-คนไทยที่ไม่ใช่นักเรียนนอก
-ภาษาใหม่ที่ใช้่เวลาเรียนแค่ปีเดียว
-ไม่เคยทำงานกับฝรั่งในเมืองฝรั่ง

วันนี้ก็รู้สึกภูมืใจในตัวเองอีกระดับนึงที่สามารถเอาตัวรอด อาศัยทำงาน
หนัก อัธยาศัยดี พยายามเรียนรู้ และปรับตัวตามสังคมของคนที่นี่ เท่านี้
ก็ทำให้คนที่นี่ยอมรับคนไทยอย่างเราได้ไม่ยาก คงได้ทำงานต่อที่นี่อีก
ยาว เพราะเราเองก็ค่อนข้างมีความสุขกับเพื่อนร่วมงานหลายคนเหมือนกัน
ปีที่สี่นี้เราก็หวังว่าชีวิตในหลายๆอย่างจะเข้ารูปเข้ารอย ปีหน้ามีนาคมก็ขอ
สัญชาติของที่นี่ได้แล้วเพราะจะอยู่ครบ 5 ปี ก็คงยุ่งเรื่องเอกสารการขอ
สัญชาติและการขอเก็บสัญชาติเดิม

เอ้อเหนื่อยละ พรุ่งนี้ยังมีงานอีกเยอะ