เมื่อวันที่ 23 คุลาคม ออกเดินทางจาก อัมส์เตอร์ดัมสู่บางกอกของเรา
แต่ต้องอ้อมไปเปลื่ยนเครื่องที่ ลอนดอน
เลยได้โอกาสเดินเล่นในสนามบินฮิทโธล กว่า 4 ช.ม
เล่นเอาขาแข้งเมื่อยมาก ร้านค้ายี่ห้อเรียงรายไม่กล้าเดินเข้าไปถามราคา
เพราะคงไม่มีปัญญาจับต้องเป็นเจ้าของ
ก็ได้แต่เดินเข้าออกดูหมีของห้างแฮร์รอด
ที่เลื่องชื่อและก็ดูของฝากนานาๆ
แต่สุดท้ายเหรียญปอนด์ที่อุตส่าห์แบกข้ามทะเล
ก็ได้ใช้ไปเพื่อน้ำเปล่ามาขวดนึง
ที่แรกไปขอแลกเป็แบงค์ แต่ต้องเสียค่าคอมมิสชั่นดูแล้วไม่คุ้ม
เลยทนเก็บเหรียญไว้ต่อ
สนามบินฮิทโธล ถือเป็นสนามบินที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในโลก
อาคารที่เราใช้ในการเดินทางก็เป็นอาคาร 4 ดูเก่าๆ เก้าอี้หลายตัวสกปรก
บางตัวก็พัง กลิ่นในสนามบินก็ไม่ค่อยน่าชื่นชมเท่าไหร่นัก
เทียบไม่ได้เลยกับ อาคาร 2 ของประเทศไทยเราที่สอาด
แต่ก็เพราะว่าอาคาร 4 ของฮิทโธลนั้นมีคนมากมายหลากหลายชาติเข้า-ออก
มากกว่าของไทยเราด้วยและก็สร้างมาเป็นเวลานานกว่าของไทยเราโขอยู่เหมือนกัน
ก็คงว่าเขาไม่ได้ แต่คาดว่าก่อน โอลิมปิกปี 2012 ที่ลอนดอนเป็นเจ้าภาพ
ทางประเทศอังกฤษคงเตรียมการปรับปรุงสนามบินไว้แล้ว
เที่ยวบินของเราออกเวลา 22.15 น ที่เกท 10 เราก็ไปนั่งหลับรออยู่สักพัก
เห็นคนไทยพอสมควรที่ต้องเดินทางเที่ยวบินเดียวกัน
แต่ก็ไม่ได้ไปทักทายเพราะขี้เกียจ อยากอยู่เงียบๆมากกว่า
ความจริงเวลากว่า 4 ช.ม ที่เดินอยู่ในสนามบินมันก็เกินพอแล้ว
ดีใจ ณ เวลานั้นที่จะได้กลับไปเที่ยวเมืองไทยอีกครั้ง
ขอบคุณ คุณสนามบิน
