หลังจากได้ข่าวเรื่องงานที่ต้องเริ่มทำวันอังคารนี้แล้วทำเอาเราเกร็งๆกลัวๆ
เพราะนี่จะเป็นครั้งแรกที่เริ่มทำงานในต่างแดน สามปีที่ผ่านมาก็เก็บเกี่ยวภาษา
มาพอควร แต่ก็ยังไม่แน่ใจว่าจะเพียงพอกับงานนี้หรือเปล่า กลัวเป็นบ้าเลย
หวังว่าคืนพรุ่งนี้คงนอนหลับได้ ไม่ได้เตรียมยาช่วยผ่อนคลายอารมย์ไว้ด้วย
เพราะเวลาตื่นเต้นมากทีไรเป็นอันนอนไม่หลับทั้งคืน นึกถึงตอนที่เริ่มทำงาน
ครั้งแรกตอนอยู่เมืองไทย งานแรกก็เล่นเอาเราตื่นเต้นและกลัวๆกล้าๆเหมือนกัน
กว่าอะไรจะเริ่มเข้าที่เข้าทางก็กินเวลานานพอสมควรเนื่องจากมีข้อมูลที่ต้องเรียน
รู้มาก แต่เมื่อเทียบกับงานนี้ แล้วเราไม่ได้กลัวเรื่องการทำงาน แต่ที่กลัวคือภาษา
พยายามหางานที่ใช้ภาษาอังกฤษมานาน แต่ก็ไม่มีเข้ามา มีแต่งานภาษาดัชเนี่ย
จะรอดไหมเนี่ย
แถม เจ้าเพื่อนตัวดี สโนว์ ก็หนีไปเที่ยวซะ
ไม่งั้นคงมีมันช่วยได้บ้างในช่วงแรก ว่าไปแล้วก็แปลกเหมือน
กันว่าได้เข้าทำงานที่เดียวกับมัน แต่คงเป็นคนละยูนิทกัน บางที่เรื่องบางอย่างก็
เหลือเชื่อนะว่า คนเราที่เป็นเพื่อนกันมานาน จะมีเส้นทางที่ต้องมาร่วมกันใน
ต่างแดนอย่างนี้ ไม่รู้เส้นทางจะขีดชีวิคไปอีกเช่นไร ระหว่างเพื่อนสองคน
เฮ้อมะรืนนี้ละ เราจะเริ่มงาน ถึงแม้ว่า
จะเริ่มแบบสัญญาสองเดือนก่อน (เข้าคงกะไล่ออกถ้าไม่ไหวจริง)
เราก็ดีใจเพราะหากได้เริ่มงานที่นี่แล้วต่อไปก็หางานอื่นได้ง่ายขึ้น
ส่วนนึงที่ดีใจมากคือ
จะได้เริ่มชีวิตที่นี่แบบเต็มที่ซะที ถึงแม้อาจไม่ใช้ชีวิตทั้งชีวิตที่เหลือที่นี่ก็ตาม
แต่เราจะได้เริ่มเก็บเกี่ยวประสบการณ์อย่างเต็มที่
ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ รู้จักคนใหม่ๆ ยังงัยก็จะพยายามให้ถึงที่สุด
